Μια άλλη ποιητική πλευρά της ρωσικής φύσης είναι τα φθινοπωρινά τοπία. Πιστεύεται ότι το φθινόπωρο στον καμβά, όπως και το ηλιοβασίλεμα, είναι πολύ δύσκολο να χαλάσει – τα φωτεινά χρώματα των δέντρων θα φαίνονται πάντα αισθητικά ευχάριστα και πολυτελή. Ο Igor Grabar δεν πέρασε φέτος. Η ζωγραφική του «Rowan» είναι ασυνήθιστα πολύχρωμη.
Το κεντρικό χρώμα του έργου είναι κορεσμένο κόκκινο – ο καλλιτέχνης απεικόνισε τα φύλλα και τα τσαμπιά της ορεινής τέφρας. Τονίζει με έντονο χρώμα – παχύ κίτρινο, που ενσωματώνει το μεγάλο φύλλωμα σημύδας, έτοιμο να πετάξει αυτό το όμορφο ρούχο μόνος του. Το φόντο είναι εξαιρετικά γραφικό – είναι ένας πράσινος χορτοτάπητας με καφέ γη που κρυφοκοιτάζει, κίτρινα λιβάδια στο βάθος και λευκό και μπλε ήρεμο φθινοπωρινό ουρανό. Ο πλοίαρχος παίζει φιλιγκράν με λουλούδια και τους συνδυασμούς τους.
Η τεχνική της ζωγραφικής είναι επίσης πολύ αξιοσημείωτη – μακρά αυτοπεποίθηση πινελιές, συνδυασμοί αντίθεσης, ογκομετρική ρεαλιστική ενσωμάτωση των στοιχείων. Το έργο πρέπει ήδη να αποδοθεί στον μετα-ιμπρεσιονισμό – αυτή η εικόνα δεν είναι μια στιγμιαία εντύπωση, αλλά μια στοχαστική κατανόηση της μακροπρόθεσμης κατάστασης του γύρω κόσμου που ενσωματώνεται σε καμβά. Η σύνθεση του έργου είναι αρκετά απλή και «αραιά» – ελεύθερα διαχωρισμένα δέντρα, ένα καθαρό γραφικό φόντο, φωτεινά χρώματα που σας επιτρέπουν να απολαύσετε πλήρως το τοπίο που παρουσιάζεται.
Ωστόσο, παρά την ελεύθερη κατασκευή, το έργο θεωρείται πολύ ολοκληρωμένο και αρμονικό. Με το ταλαντούχο χέρι του, ο Igor Grabar δημιούργησε μια άλλη λυρική ωδή στην ομορφιά, τη χάρη και το μεγαλείο των φθινοπωρινών πόρων.