Lonshan Racing – Edouard Manet

Lonshan Racing   Edouard Manet

Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1860, το έργο του Manet έγινε ευρέως γνωστό μεταξύ των δημιουργικών διανοητών και των γνώσεων της τέχνης, και ο ίδιος ο καλλιτέχνης οδήγησε σύντομα το δημιουργικό κίνημα που ονομάζεται «Σχολή Batignolles», του οποίου τα μέλη ήταν ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι Claude Monet, Auguste Renoir, Edgar Degas, Berthe Morisot και άλλοι.

Επιπλέον, οι εξαιρετικοί καλλιτέχνες εκείνης της εποχής μπήκαν επίσης στον δημιουργικό σύλλογο. Οι συναντήσεις των συμμετεχόντων στο σχολείο Batignolles πραγματοποιήθηκαν στο Cafe Gerbois, το οποίο μόλις άνοιξε εκείνη τη στιγμή στη Μονμάρτρη. Στο καφενείο «Gerbois» δεν σταμάτησε έντονη συζήτηση για την τέχνη και έναν νέο καλό τρόπο γραφής. Το σχολείο παρατσούκλιζε το «Mane συμμορία».

Πολλοί είχαν έναν νέο τρόπο με τον οποίο ο Manet δημιούργησε τα έργα του. Μερικοί νεαροί ζωγράφοι έδειξαν ακόμη και την επιθυμία να επαναλάβουν την ασυνήθιστη τεχνική δημιουργίας ζωγραφικής στους καμβά τους. Με την πάροδο του χρόνου, ένας αυξανόμενος αριθμός νέων συμμετεχόντων μπήκαν στο σχολείο, συμπεριλαμβανομένων των Paul Cezanne, Emil Zola και πολλών άλλων. Οι συναντήσεις καλλιτεχνών και συγγραφέων έγιναν συχνές και χάθηκαν την ευκαιρία για ενεργή συζήτηση, ανοιχτή έκφραση των απόψεών τους.

Το 1867, ο Manet προσπάθησε να οργανώσει τη δική του ατομική έκθεση. Το άνοιγμα της έκθεσης είχε προγραμματιστεί για τις 24 Μαΐου. Ωστόσο, παρά την επιθυμία και τις προσπάθειες του Manet, η έκθεση των καλύτερων έργων του δεν πέτυχε. Ωστόσο, η αποτυχία δεν έσπασε τη βούληση του καλλιτέχνη και συνέχισε να δημιουργεί και να επικοινωνεί με ομοϊδεάτες ανθρώπους, προωθώντας και διαδίδοντας την καλλιτεχνική του μέθοδο. Αυτή είναι ακριβώς η περίοδος κατά την οποία η δημιουργία του Lonshan Horse Racing, που σήμερα βρίσκεται στο Ινστιτούτο Τεχνών του Σικάγο στο Ιλινόις, χρονολογείται από αυτήν την περίοδο. Η εικόνα μοιάζει με ακουαρέλα σκίτσο. Τα περιγράμματα των εικόνων, τα θολά περιγράμματα των σιλουέτες δίνουν την εντύπωση ενός φωτογραφικού πλαισίου.

Η ομάδα των αναβατών απεικονίζεται από τον καλλιτέχνη ως ένα παράξενο συνθετικό μάτσο, ένα σωρό ισχυρή ενέργεια. Η παλέτα της εικόνας σχηματίζεται από ομαλές ροές χρωμάτων. Αποχρώσεις του πράσινου, που ποικίλλουν στον κορεσμό, χρωματίζουν τον αέρα και μεταφέρουν όχι μόνο τις καιρικές αποχρώσεις, αλλά και τονίζουν τη γενική συναρπαστική διάθεση για το τι συμβαίνει. Η ταχύτητα των κινήσεων μεταδίδεται χάρη σε μια ειδική μέθοδο εφαρμογής επιχρισμένων κηλίδων, γεμάτων ενέργεια, κινήσεις που σχηματίζουν χρωματικές ακτίνες, διάφορες υφές και έντονο φως.

Οι θεατές απεικονίζονται ως μια ετερόκλητη χρωματική μάζα χωρίς να περιγράφουν και να καταγράφουν πρόσωπα, πόζες, κοστούμια. Η εικόνα μεταδίδει την εσωτερική ένταση και τον ενθουσιασμό των αγώνων. Το έργο γράφτηκε σύντομα, το οποίο κατέστησε δυνατή τη σύλληψη της στιγμής και τη σύλληψη της συναισθηματικής μεταδοτικότητας της εκδήλωσης.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)