In the Garden – Eduard Manet

In the Garden   Eduard Manet

Ο πίνακας «In the Garden» ζωγραφίστηκε στις αρχές του 1870. Σήμερα, η εικόνα είναι αποθηκευμένη στο Μουσείο Πόλης του Shelbourne. Ο πίνακας του Edouard Manet δημιουργήθηκε από τον καλλιτέχνη στην πιο παραγωγική περίοδο του έργου του. Από το 1870 έως το 1880, ο Eduard Manet ήταν ο κορυφαίος και πιο σεβαστός ιμπρεσιονιστής καλλιτέχνης μεταξύ των εκπροσώπων της σύγχρονης καλλιτεχνικής νοημοσύνης. Στις αρχές του 1870, ο καλλιτέχνης Berthe Morisot εισήγαγε το Manet στη Valentina Carre. Η καλλιτέχνης συγκινήθηκε από τη νέα εύθραυστη ομορφιά της Βαλεντίνα και αποφάσισε να ζωγραφίσει σίγουρα το πορτρέτο της. Ο Μάιν ζωγράφισε στον κήπο του φίλου του και του μοντέλου Morisot. Ο καλλιτέχνης απεικόνισε όχι μόνο τη Βαλεντίνα, αλλά και τον αδερφό του Bert – Tiburs.

Η δημιουργία ενός νέου έργου «In the Garden» ήταν ένα σημαντικό γεγονός στο έργο του ζωγράφου. Για να το γράψει, ο Μαν κατέφυγε αρχικά στη ζωγραφική στο ύπαιθρο. Αυτό του επέτρεψε να δημιουργήσει ένα έργο που θα μπορούσε να διακριθεί από την «εύκολη αναπνοή», ένα ορισμένο ποσοστό ατελούς.

Ο καμβάς φέρνει μπροστά μας μια μάλλον χαλαρή ατμόσφαιρα χαλάρωσης με φόντο έναν όμορφο ανθισμένο κήπο. Ο ίδιος τρόπος εφαρμογής επιχρισμάτων λαδιού δίνει την αίσθηση μιας ζωντανής ροής του χρόνου. Το μεγαλύτερο μέρος της εικόνας καταλαμβάνεται από την εικόνα της Valentina Carre. Η κυρία απεικονίζεται σε ένα χιονισμένο φόρεμα σε ένα ανθισμένο πράσινο χαλί. Μια εικόνα ενός αδελφού του καλλιτέχνη Berthe Morisot είναι ζωγραφισμένη δίπλα σε τραχιές ανώμαλες πινελιές.

Στο αριστερό μέρος της εικόνας, ένα καροτσάκι με μωρό είναι γραμμένο με δυναμικές πινελιές. Το πρόσωπο της Valentina λάμπει με τη νεολαία και την ομορφιά. Το χρώμα του νεαρού προσώπου και των χεριών είναι ομοιόμορφο και φρέσκο. Ένα ρουζ είναι σχεδόν αόρατο, έτσι ώστε ο ελαφρύς τόνος του σώματος να μην συγχωνεύεται με τη λευκή υφή του φορέματος. Όπως και με τους περισσότερους πίνακες της Mane αυτής της περιόδου, το έργο In the Garden χαρακτηρίζεται, πρώτα απ ‘όλα, από την ιμπρεσιονιστική αντίθεση του ασπρόμαυρου. Επιπλέον, η ικανότητα να γράφει και να δίνει έμφαση στις απαραίτητες και επαρκείς γραφικές λεπτομέρειες: μαύρες σατέν κορδέλες που διακοσμούν το λαιμό και το στήθος της Βαλεντίνα, πολύχρωμα σημεία που απεικονίζουν σκιαγραφίες και περιγράμματα λουλουδιών, μεγάλα φωτιστικά, μια εικόνα ενός πουκάμισου σε μπλε και άσπρες ρίγες από τους Τούμπους, αντηχεί με γραμμές και πιέτες του φορέματος της Βαλεντίνας.

Το πρόσωπο της Valentina είναι ήρεμο, αλλά αντανακλά την εσωτερική της προσοχή, σαν να ακούει κάτι με το εσωτερικό της όραμα, συλλογίζεται ή σκέφτεται κάτι, παρατηρώντας την όμορφη φύση του κήπου γύρω της. Οι εικόνες είναι σαν να έχουν διαμορφωθεί. Αλλά ο καλλιτέχνης δεν χρησιμοποίησε πηλό ή πλαστικό, αλλά το ίδιο το χρώμα ως καλλιτεχνικό υλικό. Αλλά ήταν η λαδομπογιά που έγινε το μέσο που επέτρεψε στους ιμπρεσιονιστές καλλιτέχνες να ανατρέψουν τις κλασικές ιδέες σχετικά με τους νόμους της ζωγραφικής και να εργαστούν με οπτικό υλικό.

Ένα παιχνίδι σκιών αποδείχθηκε ειδικά ιμπρεσιονιστικό, μια καλλιτεχνική και εκφραστική συσκευή, η οποία ήταν αγαπημένη για τη ζωγραφική του Manet. Η εικόνα μοιάζει με σκίτσο με παστέλ τεχνική. Ο συνδυασμός παστέλ χρωμάτων που επέλεξε ο καλλιτέχνης είναι αρμονικός και ατομικός. Χάρη σε αυτό το χρώμα, τα χρώματα του αέρα και το ίδιο το χρώμα της ζωής γίνονται αισθητά. Το έντονο ρεύμα της ζωής, του αέρα, της νέας ενέργειας, της άνοιξης, της ανθοφορίας των δυνάμεων και των χρωμάτων γίνεται τόσο καθαρά αισθητό που, ακολουθώντας τις εικόνες στον καμβά, θέλω να βυθιστώ σε αυτό το ήσυχο, γεμάτο χαρά και γαλήνη, αβίαστη ροή ζωής.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)