Ο πίνακας «Two Frida» ζωγραφίστηκε το 1939. Ο καλλιτέχνης ζωγράφισε τον εαυτό της. Τα υλικά για τη συγγραφή του έργου ήταν καμβά και λάδι, οι διαστάσεις του καμβά είναι 173 επί 173 εκατοστά. Επί του παρόντος, η εικόνα αποθηκεύεται στην Πόλη του Μεξικού, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Η δύσκολη μοίρα της Φρίντα Κάλο, συγγραφέα της εικόνας, άφησε ένα αποτύπωμα στην τέχνη της. Η πραγματικότητα μας φαίνεται στους καμβάδες της ως επώδυνη, διαθλαστική, σουρεαλιστική. Η Frida δημιουργεί τη δική της πραγματικότητα, ξεφεύγοντας από την πραγματική ζωή και τα συναισθήματα, κρύβοντας από τις αντιξοότητες και πολλές ασθένειες. Πιθανώς, σε κάποιο βαθμό, η ζωγραφική ήταν για τη Frida Kahlo ένα θεραπευτικό εργαλείο που βοήθησε να εκτοξεύσει αυτό που συσσωρεύεται στην ψυχή της. Σε κάποιο βαθμό, η Frida, από τα δικά της καμβά, ήταν η ίδια φανταστική φίλη.
Ας ρίξουμε μια ματιά στην εικόνα Two Frida. Σε αυτό, δύο γυναίκες με φορέματα διακοπών κάθονται χέρια εκμετάλλευσης. Και οι δύο γυναίκες έχουν το ίδιο πρόσωπο. Τα κύτταρα του θώρακα τους λάμπουν, αποκαλύπτοντας φωτεινές κόκκινες καρδιές με χαραγμένες αρτηρίες στον θεατή. Στα χέρια μιας από τις γυναίκες υπάρχει ψαλίδι και το ασπρόμαυρο φόρεμα της είναι πασπαλισμένο με αίμα. Στο παρασκήνιο, πυκνά σύννεφα μαυρίζουν.
Μια ζοφερή εικόνα, αλλά ο λόγος για τη σύνταξή του δεν ήταν η πιο ευχάριστη: η Frida το ζωγράφισε με την εντύπωση ενός διαλείμματος με τον άντρα της. Ο Ντιέγκο Ρίβερ ήταν επίσης μεξικανός καλλιτέχνης και η σχέση τους ήταν θυελλώδης και ζωντανή και η εμπειρία του χωρισμού ήταν πολύ δύσκολη για μια γυναίκα. Ο Κάλο είπε ότι ο Ντιέγκο ήταν ερωτευμένος με έναν Frida και έγινε διαφορετικός και απεικονίζει και τους δύο Fried σε αυτήν την εικόνα. Ένα από αυτά είναι μεξικάνικο, το άλλο ευρωπαϊκό, το οποίο μπορεί να κριθεί από τα φορέματά τους.
Ο πίνακας «Two Frida» είναι γεμάτος πόνο, αλλά ταυτόχρονα έχει μεγάλη καλλιτεχνική αξία. Αξέχαστες εικόνες, δύναμη επιρροής, συμβολισμός – όλα αυτά το κάνουν ένα πραγματικό έργο τέχνης.