Το Beautiful Isolde Ball γράφτηκε σε ένα χρόνο. Αυτός είναι ο μόνος πίνακας του William Morris, ο οποίος έχει τόσο μικρό μέγεθος.
Για την πριγκίπισσα Isolda, η Jane Bearden έθεσε, με έναν υπερφυσικό τρόπο, προβλέποντας στην εικόνα της τον μελλοντικό της ρόλο ως μοιραία ομορφιά. Το φόντο ήταν κυρίως ζωγραφισμένο στο δωμάτιο του Morris στην πλατεία Red Lyon, όπου, σύμφωνα με τον Philip Webb, το κρεβάτι ήταν ακατάστατο για μήνες. Ο πίνακας, που βασίζεται σε ένα επεισόδιο του θρύλου των Τριακόσιων και του Isolde στην αναπαράσταση του Mallory, απεικονίζει τον κύριο χαρακτήρα, φυλακίστηκε στο δωμάτιο και θρηνώντας την απουσία του εραστή της, ο οποίος απομακρύνθηκε από την αυλή του Βασιλιά Μάρκου.
Ενώ τα ζωηρά χρώματα, τα μοτίβα και η δυσφορία φέρνουν στο μυαλό τα χρώματα του Rossetti, στο The Beautiful Isolde υπάρχει μεγαλύτερη βαρύτητα προς τον ελεύθερο χώρο. Παρόλο που ο Μόρις δεν ήταν τόσο επιδέξιος καλλιτέχνης όπως ο Rossetti και ο Milles, έδωσε μεγάλη προσοχή στην υφή των αντικειμένων και στον ρόλο που έπαιξαν.
Οι τακτοποιημένες πτυχές του υφάσματος Kamchatka στο βωμό είναι προσεκτικά βαμμένες και ξεκινούν τις εξίσου επιμελώς μεταφερόμενες ακατάστατες πτυχές του φύλλου. Αυτά, με τη σειρά τους, έρχονται σε αντίθεση με το βαρύ ύφασμα του τουρκικού χαλιού, το κεντημένο περσικό κάλυμμα και το μπλε ραμμένο ταπισερί στο παρασκήνιο, που μοιάζει με τα πειράματα του Μόρις με σχέδια κουρτίνας.
Όπως και η εγκαταλελειμμένη Μαριάνα, η Isolda στέκεται δυστυχώς στο τραπέζι, στο οποίο βρίσκονται αντικείμενα γεμάτα συμβολική σημασία. Η ζώνη που στερεώνει στη μέση σημαίνει αναγκαστική αγνότητα. επίσης το σκυλί Tristam, που είναι κουλουριασμένο στο κρεβάτι του, μέσα σε ζεστά τσαλακωμένα σεντόνια. Στον καθρέφτη στον οποίο φαίνεται ο Isold, λέει «DOLORS». στο στεφάνι της βασίλισσας υπάρχουν κλαδιά δεντρολίβανου, σύμβολο μνήμης και δεσίματος, σύμβολο ισχυρών δεσμών και αγάπης.