Ο Ολλανδός ζωγράφος Βίνσεντ βαν Γκογκ ζωγράφισε τη ζωγραφική του «Olive Grove IV» ένα χρόνο πριν από το θάνατό του το 1889. Ο καλλιτέχνης έχει γυρίσει επανειλημμένα σε αυτό το οικόπεδο, αφού έμεινε σε ένα νοσοκομείο στο Saint-Remy για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήταν μια άνετη γωνιά περιτριγυρισμένη από κυπαρίσσια, πλατιά χωράφια, ελαιόδεντρα. Αυτά τα όμορφα μοτίβα τοπίου ενέπνευσαν τον Van Gogh να είναι δημιουργικός. Ο καλλιτέχνης αφιέρωσε μια ολόκληρη σειρά έργων ζωγραφικής στον ελαιώνα, στον οποίο απεικόνιζε καταπράσινους ανθισμένους κήπους με εκτεταμένα δέντρα.
Η καλλιτέχνης αγαπούσε πολύ τη φύση, οπότε στη δουλειά του καταλαμβάνει μια ξεχωριστή θέση. Οι ελαιώνες βρίσκονται ακριβώς κάτω από τα παράθυρα του ζωγράφου. Εμπνευσμένος από αυτή τη φύση, μπορούσε να αποκτήσει χρώματα για όλες τις αποταμιεύσεις του και να ζωγραφίσει ακούραστα τα τοπία του.
Ο πίνακας «Olive Grove IV» είναι ζωγραφισμένος με κινούμενες πινελιές, που θυμίζουν την τεχνική του pointillism. Χάρη σε αυτό, ο ουρανός φαίνεται να τρεμοπαίζει, και τα δέντρα και η γη είναι σε κίνηση. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποίησε τον ελάχιστο αριθμό χρωμάτων – μαύρο, πράσινο, κίτρινο, μπλε και καφέ. Αυτή η τεχνική εκτέλεσης δείχνει τη γρήγορη εργασία του πλοιάρχου. Επίσης, με τη βοήθεια ρυθμικών πινελιών, προδίδει τον καιρό με έναν δυνατό άνεμο, ο οποίος είναι αισθητός στις ανώμαλες κορώνες των δέντρων.
Στο τοπίο, είναι εμφανές ότι το φθινόπωρο θα έρθει σύντομα, ο ουρανός αρχίζει να σύρεται στα σύννεφα, το γρασίδι έχει ήδη γίνει κίτρινο. Οι γραμμές του ουρανού ρέουν ομαλά στο φύλλωμα των δέντρων, στη συνέχεια στους κορμούς, οι οποίοι έχουν τις ρίζες τους στο έδαφος. Το στυλ του συγγραφέα είναι ορατό στην εικόνα, οι μεγάλες πινελιές και οι ευρείες πινελιές είναι χαρακτηριστικά των έργων του Van Gogh.
Οι οριζόντιοι ρυθμοί είναι οργανικοί στη σύνθεση της εικόνας. Τα έργα του καλλιτέχνη, που φέρνουν τον κόσμο των ονείρων και τον κόσμο του παρόντος, έχουν καταπλήξει για πολλά χρόνια τη φαντασία του θεατή με την ασυνήθιστη παράσταση και την ομορφιά τους. Η εικόνα «Olive Grove IV» αναφέρεται στον νεο-ιμπρεσιονισμό.