Η εικόνα δείχνει τη ρωσική βιρτουόζο μπαλαρίνα Ida Rubinstein. Ακόμα και πριν από τη διάσημη Isadora Duncan, εισήγαγε στοιχεία ερωτισμού στο μπαλέτο όταν χόρευε «Salome» και τα λεγόμενα. Το «Dance 7 Bedspreads» πέταξε τα ρούχα της και παρέμεινε γυμνή. Μετά από αυτό, η παραγωγή απαγορεύτηκε. Η μπαλαρίνα προσχώρησε στον θίασο του S. Diaghilev, έλαβε μέρος στο διάσημο «Russian Seasons» στο Παρίσι. Εκεί έγινε διάσημη για την εκτέλεση του ρόλου του Scheherazade στο μπαλέτο Rimsky-Korsakov με το ίδιο όνομα. Το 1909, μετανάστευσε τελικά από τη Ρωσία στη Γαλλία. Συμφώνησε να ποζάρει για την Serova γυμνή, τη μόνη από όλες τις κοσμικές κυρίες.
Ο ίδιος ο καλλιτέχνης μίλησε με θαυμασμό γι ‘αυτήν: «Το να βλέπουμε είναι ένα στάδιο της ζωής, γιατί αυτή η γυναίκα μας δίνει μια ειδική ευκαιρία να κρίνουμε τι είναι το πρόσωπο ενός ατόμου…». Η όλη εμφάνιση και ο χαρακτήρας της τέχνης του μοντέλου με μια λεπτή αίσθηση ενσωματώνεται στο πορτρέτο.
Η σύνθεση της εικόνας χωρίζεται οριζόντια σε 2 μέρη: από πάνω – ένα ξεθωριασμένο φόντο, από κάτω – ένα μοβ-μπλε πέπλο. Το σώμα του χορευτή έχει το ίδιο χρώμα με το φόντο, χάνεται πάνω του. Αυτό με κάποιο τρόπο φωτίζει την κατάφωρη παραβίαση των παραδοσιακών ακαδημαϊκών κανόνων: μια γυναίκα έχει αφύσικα ευθείες γραμμές στα πόδια, τα χέρια και την πλάτη της. Αλλά ταυτόχρονα, με την λεπτότητά τους, δίνουν στη φύση μια ελκυστικότητα, χάρη και γοητεία. Από ένα πλούσιο χτένισμα παρόμοιο με ένα φωτοστέφανο, τα μάτια του θεατή μετακινούνται σε μια αιχμηρή πινελιά που σηματοδοτεί την πλάτη και τις ωμοπλάτες.
Η λεπτότητα των αστραγάλων και των καρπών τονίζεται από ένα πράσινο μαντήλι, το οποίο δίνει στο πορτρέτο μια ορισμένη πληρότητα και θεωρείται από τον θεατή ως πλαίσιο. Ένα απλό, απλό φόντο δίνει έμφαση στη γοητεία της φιγούρας και δημιουργεί μια επιπλέον έμφαση στα κοσμήματα που κοσμούν τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών της. Η ασυνήθιστη στροφή του κεφαλιού και η πολυπλοκότητα της στάσης του θυμίζουν τους Μόντον στους καμβάδες των κυρίων της Υψηλής Αναγέννησης.
Ξεκινώντας τη δημιουργική του καριέρα ως ταξιδιώτης καλλιτέχνης, στο τέλος, ο Σερόφ συνέχισε να εκφράζει μοντέρνες τάσεις. Αυτός ο πίνακας αναγνωρίζεται ως ένα από τα εξαιρετικά παραδείγματα του ρωσικού Art Nouveau.