Γοητευμένος από τις σκηνές της καθημερινής ζωής των τεχνιτών και των αγροτών, ο Λίμπερμαν στο έργο του προσπάθησε να τονίσει όχι την εξουθενωτική μονοτονία της σκληρής σωματικής τους εργασίας, αλλά την αξιοπρέπεια, την ευθύνη και τη σοβαρότητα με την οποία εργάζονται. Όχι λιγότερο ενδιαφέρονται για τον καλλιτέχνη και τα παιδιά, αναγκάζονται να εργαστούν από νεαρή ηλικία, και ως εκ τούτου την πρώιμη ενηλικίωση. Απεικονίζοντας τους νέους χαρακτήρες του, έδωσε μεγάλη προσοχή στην έκφραση των προσώπων τους.
Ο πίνακας «Εύα» εκτελείται στο χρωματικό σχέδιο που είναι τυπικό για εκείνη την περίοδο του έργου του Λίμπερμαν. Οι κίτρινοι, πράσινοι και καφέ αποχρώσεις σκιάζονται με την προσθήκη φωτεινού χρώματος που χρησιμοποιείται για να σχεδιάσει το φόρεμα του κοριτσιού. Ένα απίστευτα ζοφερό κορίτσι κοιτάζει τον θεατή από μέσα προς τα έξω με απίστευτο και ύποπτο τρόπο. Τα μπλε μάτια της είναι σχεδόν διαφανή.