Ο φωτεινός καμβάς με ανατολίτικη γεύση στο θέμα της γυναικείας δουλείας και της ανδρικής δύναμης ανήκει στον Γάλλο Jean-Leon Jerome – εκπρόσωπος του ακαδημαϊκού με περιθώριο στην κατεύθυνση του «neogrek». Όπως πολλά έργα που απεικονίζουν σιωπηλές σκηνές του τρόπου ζωής των ανατολικών ανθρώπων, το «Πώληση ενός σκλάβου» ήταν μια προσωποποίηση λατρείας ενός ακατανόητου ευρωπαϊκού πολιτισμού και, φυσικά, ενός γυναικείου σώματος.
Η ποικιλία των πινάκων με εικόνες γυμνού εξηγείται από τη σχετική προσβασιμότητα σε φθηνά μοντέλα του γυναικείου φύλου, καθώς και από την επιθυμία για γυμνή σεξουαλικότητα που επιτρέπεται στους καλλιτέχνες να καλλωπίζουν στα έργα τους. Μόνο το γυμνό των γυναικών Jerome ήταν ιδιαίτερα νόστιμο και ακριβές.
Ειδικότερα, ο προτεινόμενος πίνακας δεν αποτρέπει το βλέμμα του, αντίθετα, προσελκύει την προσοχή με αντίθεση γραφής και μια πλούσια πλοκή. Επιπλέον, η ακριβής μετάδοση της σκηνής του εμπορίου και η επίδειξη ενός όμορφου σκλάβου αποκαλύπτει το γνήσιο ταλέντο του συγγραφέα για τη συγγραφή μιας ανθρώπινης φιγούρας και μια υψηλής ποιότητας διάταξη διαφόρων χαρακτήρων. Τώρα για την πλοκή. Η αντίδραση των αγοραστών είναι μαγευτική – οι άντρες με τα δάχτυλα που ρίχνονται αυξάνουν το ποσό που έχει εκχωρηθεί για τον σκλάβο. Ο συγγραφέας μετέφερε ιδιαίτερα τη χαρά του κοινού, ενώ γυρίζει την πλάτη του πάνω μας.
Ωστόσο, η διάθεση του πλήθους καταγράφεται και η ζήτηση για το κορίτσι είναι προφανής, τόσο σε χειρονομίες όσο και σε σώματα που πωλούνται στη σκηνή. Η φυσική τελειότητα του σκλάβου και η φρεσκάδα της τονίζονται ευνοϊκά από τις πιο βαρετές γυναίκες πίσω και από το πλάι – νέοι και ένας καταδικασμένος σκλάβος με μαύρη ενδυμασία με ένα μωρό στα χέρια της. Ο Jerome δεν έριξε βρωμιά και υγρασία στην εικόνα του.
Αντιθέτως, η αγορά σκλάβων είναι πολύ καθαρή και φρέσκια, τα χρώματα κυριαρχούν από χαρούμενα και ζωντανά. Ο συγγραφέας παίζει αριστοτεχνικά με το φως και τη σκιά ενός μακρινού σχεδίου από τούβλα. Το άψογο μοτίβο του εκφράζεται με προσεκτικό σχέδιο λεπτομερειών, καθαρών γραμμών και απλότητας της παλέτας.
Ταυτόχρονα, το χρώμα των «Πωλήσεων» είναι αρμονικό όχι μόνο στην αναλογία των κηλίδων χρώματος, αλλά και με την παραγωγή και το ίδιο το οικόπεδο. Το χρωματικό σχέδιο δεν ταιριάζει απόλυτα στην οικεία αύρα της παλέτας των μπαχαρικών και της άμμου της ανατολής, η οποία από μόνη της είναι εντυπωσιακή και προσελκύει την προσοχή. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς έναν καμβά κομμωτηρίου στους τοίχους μιας απλής κατοικίας. Το θέμα του, παρά την προφανή θλίψη, είναι πομπώδες σύμφωνα με το σχέδιο της μεγάλης δύναμης της πατριαρχίας και της ανεκτικότητας.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)