Στον πίνακα «Rainbow», ο συγγραφέας απεικονίζει ένα συνηθισμένο τοπίο με έναν ασυνήθιστο τρόπο παρουσίασης. Κατάφερε να κάνει πολύ απλά πράγματα ξεχωριστά. Στον καμβά του καλλιτέχνη βλέπουμε μια μεγάλη στέπα με έναν ελικοειδή δρόμο να τρέχει από απόσταση. Τα σμαραγδένια πιρούνια της πεδιάδας μόλις φωτίστηκαν με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου που θα μπορούσαν να σπάσουν τα κεραυνά.
Κοιτάζοντας την εικόνα, φαίνεται ότι νιώθετε αυτή τη φρεσκάδα που έμεινε μετά από έντονη βροχή. Έτσι, ο σκοτεινός ουρανός χώρισε και έδειξε στον κόσμο ένα όμορφο πολύχρωμο ουράνιο τόξο, το οποίο με τη μορφή μιας όμορφης γέφυρας αέρα συνδέει το ένα μέρος του ουρανού με το άλλο. Είναι σαν μια ψευδαίσθηση και, ταυτόχρονα, μια πραγματικότητα που δημιουργεί ένα αίσθημα απόλαυσης και παντοδύναμης έμπνευσης. Θέλω να θαυμάσω την ομορφιά της φύσης ατελείωτα. Το ουράνιο τόξο στην εικόνα μπορεί επίσης να λειτουργήσει ως σύμβολο της νίκης του καλού έναντι του κακού. Ο ουρανός καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της εικόνας. Ίσως, με αυτόν τον τρόπο, ο συγγραφέας ενθαρρύνει τον θεατή να σκεφτεί το μυστήριο του σύμπαντος και τα μυστικά του σύμπαντος.
Στο παρασκήνιο, η πράσινη πεδιάδα μετατρέπεται ομαλά σε κίτρινο, ηλιόλουστο. Λόγω των μικρών υψομέτρων σε αυτό, αρχίζει να φαίνεται ότι αυτό δεν είναι απλό, αλλά τεράστιο άχυρο.
Ένας καταπληκτικός συνδυασμός ζεστών και κρύων χρωμάτων σε καμβά δίνει μια αίσθηση ηρεμίας και ηρεμίας. Ο καλλιτέχνης ευνόησε τις αποχρώσεις αντίθεσης. Το φωτεινό κίτρινο χρώμα της πεδιάδας φαίνεται πολύ καλό στο φόντο ενός γκρίζου-μπλε θυελλώδους ουρανού.