Madonna Tempi – Rafael Santi

Madonna Tempi   Rafael Santi

Η «Μαντόνα των Τεμπών» δημιουργήθηκε από τον Ραφαήλ το 1507-1508, στο τέλος της παραμονής του στη Φλωρεντία, ανάμεσα στις άλλες διάσημες εικόνες της Παναγίας. Αλλά αν σε μερικούς μπορείτε να δείτε τους απόηχους της επιρροής του Λεονάρντο, με τον οποίο ο Ραφαέλ συναντήθηκε και επισκέφτηκε το εργαστήριό του, τότε η Μαντόνα Τέμπι ανακαλύπτει μια εντελώς πρωτότυπη λύση στην εικόνα, η οποία δεν έχει προηγούμενο στη ζωγραφική. Ίσως, ωστόσο, η σύνθεση να εμπνέεται εν μέρει από τα ανάγλυφα των Luca della Robbia και Donatello.

Είναι δύσκολο να περιγράψουμε τη γοητεία του σχεδίου του καλλιτέχνη, ο οποίος είδε μια μέτρια, γλυκιά νεαρή μητέρα να περπατάει με το μωρό της στην αγκαλιά της κατά μήκος μιας λίμνης σε μια κοιλάδα που περιβάλλεται από χαμηλά βουνά. Ο γαλάζιος ουρανός χωρίς σύννεφα, που είναι το φόντο και ο διαφανής, καθαρός αέρας που περιστρέφεται γύρω από μια υπέροχη ομάδα, δίνουν την εντύπωση μιας όμορφης καλοκαιρινής ημέρας όταν το μωρό μπορεί να είναι γυμνό και όχι μόνο τα χέρια της μητέρας του τον ζεσταίνουν, αλλά και ζεστό, απαλό αέρα.

Το «Madonna Tempi» εκφράζει πλήρως την εικόνα μιας στοργικής μητέρας που φροντίζει. Η Παναγία πιέζει απαλά τον Γιο σε αυτήν, το βλέμμα της στρέφεται στο παιδί, το οποίο γύρισε το κεφάλι του προς τον θεατή, σαν να μας τραβάει σε αυτήν την βαθιά προσωπική σκηνή. Το ελαφρύ πέπλο της Μαρίας, που απεικονίζεται με ενεργητικές πινελιές, δείχνει την αυξανόμενη ικανότητα και μεγαλύτερη ελευθερία του Ραφαήλ με εικονογραφικό τρόπο από ό, τι στα προηγούμενα έργα του.

Η ισχυρότερη εντύπωση αυτής της σύνθεσης είναι ότι οι δύο μορφές δίνουν την εντύπωση μιας ενιαίας ομάδας. Τίποτα στην εικόνα δεν αποσπά την προσοχή από το στοχασμό ενός όμορφου ζευγαριού – ούτε μια στενή λωρίδα του γύρω τοπίου, ούτε έναν καθαρό ουρανό στο παρασκήνιο. Παραδοσιακά, ο μπλε μανδύας της Μαντόνας και το ελαφρύ πέπλο της μοιάζουν να κυματίζουν σε ένα απαλό αεράκι. Ο χρωματικός συνδυασμός αυτού του έργου δίνει έμφαση στην εξιδανίκευση από τον Ραφαήλ αυτού του θέματος – σε γενικές γραμμές, παρουσίασε επιδέξια στον θεατή μια εικόνα της τρυφεράς σχέσης της μητέρας και του μωρού

Ο πίνακας πήρε το όνομά του από τους ιδιοκτήτες, την οικογένεια Φλωρεντίας Τέμπι, για τους οποίους ήταν ζωγραφισμένος και από τους απογόνους των οποίων αγοράστηκε από τον Λούντβιχ Α το 1829. Ο πίνακας «Madonna of Tempi» όχι μόνο διαδέχτηκε τον νεαρό Raphael, αλλά έδειξε τη δυνατότητα να ενσωματωθεί το φυσικό ον της εικόνας στον καμβά, συνδυάζοντας εντυπωσιακά την αρχή της ιδεολογίας και της ζωτικότητας της εικόνας.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)