Ο Simone Martini είναι ένας από τους σημαντικότερους δασκάλους του σχολείου της Σιένα του 14ου αιώνα. Η τέχνη της Σιένα επηρεάστηκε από το βόρειο γοτθικό. Η κομψότητα, η διακόσμηση, οι εκλεπτυσμένες γραμμές χάριτος που διακρίνουν τη ζωγραφική της Σιένα είναι επίσης χαρακτηριστικές της Simone Martini. Ταυτόχρονα, επηρεάστηκε από το έργο ενός από τους πρώτους δασκάλους της Ιταλικής Αναγέννησης, του ζωγράφου της Φλωρεντίας Γιώτο.
Η βαθιά εμπνευσμένη τέχνη του Simone Martini συνάδει με τη λυρική ποίηση του Francesco Petrarch, με τον οποίο ο καλλιτέχνης συνδέθηκε με μεγάλη φιλία. Για τον Πετράρχη, η Μαρτίνι ζωγράφισε ένα πορτρέτο της Λάουρα, αγαπητή του ποιητή και τραγουδούσε από τον ποιητή. Η ζωγραφική της Madonna αναφέρεται στην ύστερη περίοδο του έργου του Simone Martini, του χρόνου του στα νότια της Γαλλίας, στην Αβινιόν, το 1339-1342. Είναι ένα παραθυρόφυλλο ενός δίπτυχου στο οποίο απεικονίστηκε η σκηνή του Ευαγγελισμού.
Ο πίνακας μαγεύει έναν όμορφο συνδυασμό χρυσού φόντου με κόκκινους και μπλε τόνους ρούχων, μια μελωδική απαλότητα γραμμών, μια κομψή κίνηση των ευαίσθητων χεριών της Μαρίας. Σε επιμήκεις αναλογίες, η καμπύλη σιλουέτα του σχήματος, η επίδραση του γοτθικού γίνεται αισθητή. Για μεγάλο χρονικό διάστημα πίστευαν ότι η δεύτερη ζώνη που απεικονίζει τον αρχάγγελο Γαβριήλ, που έφερε στη Μαρία την είδηση για την επικείμενη γέννηση του Χριστού, χάθηκε.
Τώρα υπάρχει η υπόθεση ότι αυτή η πτέρυγα είναι ο Αρχάγγελος, ο οποίος είναι αποθηκευμένος στην Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον, του οποίου οι διαστάσεις και το στολίδι πλαισίου συμπίπτουν με τη ζωγραφική του Ερμιτάζ. Το 1911, σύμφωνα με τη βούληση του ιδιοκτήτη, μεταφέρθηκε στο Ερμιτάζ.