Judas Kiss – Giotto

Judas Kiss   Giotto

Αυτή είναι μια από τις πιο διάσημες «χορωδικές» σκηνές στους πίνακες του παρεκκλησιού del Arena. Εμφανίζει περισσότερους από δύο δωδεκάδες χαρακτήρες. Όμως, στην εικόνα ενός φαινομενικά τυχαία πλήθους, ο Giotto είναι σε θέση να αντέξει τη γενική εντύπωση μιας καλλιτεχνικής τάξης. Εκδηλώνεται σε συνθετική ηρεμία και εστιάζοντας την προσοχή στο επεισόδιο, το οποίο είναι κυρίως στο νόημα της αφήγησης.

Το κεντρικό μέρος καταλαμβάνεται από την εικόνα του φιλιού, που τονίζεται όχι μόνο σύνθετα, αλλά και πολύχρωμα: το δηλητηριώδες κίτρινο χρώμα του μανδύα του Ιούδα κυριαρχεί ανάμεσα στο ετερόκλητο μωσαϊκό των τοπικών χρωματικών κηλίδων που σχηματίζονται από τα ρούχα άλλων συμμετεχόντων στο δράμα. Πιάνοντας τον Χριστό από τους ώμους, ο Ιούδας, σαν μια αράχνη, φτάνει για το θύμα του και υποκλίνεται με σιγουριά στο κεφάλι της, ετοιμάζοντας να πάρει ένα ύπουλο φιλί. Αλλά εδώ τελειώνει το πάθος ολόκληρης της σκηνής.

Σε αντίθεση με το ευγενές προφίλ του Χριστού και την αποκρουστική άσχημη φυσιογνωμία του προδότη, η αιώνια ιδέα του αγώνα δύο δυνάμεων, το Καλό και το Κακό, πραγματοποιείται με εκπληκτική σαφήνεια.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)