Το μικροσκοπικό έργο γράφτηκε κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν όλη η Ευρώπη ασχολήθηκε με στρατιωτικές επιχειρήσεις, περιμένοντας ειδήσεις, ανησυχώντας για τη μοίρα των αγαπημένων τους. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης φεύγει αυτή τη στιγμή από το Παρίσι για τη νότια ακτή της θάλασσας.
Το «Escape» συσχετίστηκε με μια δύσκολη και καταθλιπτική ατμόσφαιρα στη γαλλική πρωτεύουσα, αφενός, καθώς και με νέες ρομαντικές σχέσεις με τη ρωσική μπαλαρίνα Khokhlova. Στη θάλασσα, ο πλοίαρχος ένιωσε ένα ασυνήθιστο κύμα δημιουργικής ενέργειας και φυσικής δύναμης. Η ένταση που σχετίζεται με τον πόλεμο και τη δημιουργική επιδίωξη έχει φύγει.
Η ατμόσφαιρα του θερέτρου βοήθησε να ανακουφίσει κάθε ένταση και να απολαύσει τη ζωή. Το κολύμπι στη θάλασσα στις αρχές του 20ού αιώνα δεν ήταν ακόμη ένα καθολικά αποδεκτό έθιμο. Ήρθαν στις παραλίες για να κάνουν μια βόλτα και να αναπνεύσουν στον αέρα της θάλασσας. Επομένως, το θέμα της εικόνας είναι πολύ επαναστατικό και στα πρόθυρα της αξιοπρέπειας. Στην παραλία, τρεις γυναίκες με πολύχρωμα μαγιό. Μη φυσικές στάσεις, μειωμένες αναλογίες σώματος, αλλά ασυνήθιστα πλαστικές μορφές, οι κινήσεις είναι φλερτ και εκλεπτυσμένες. Μερικά σημάδια κυβικής αντίληψης για τον κόσμο εξακολουθούν να μαντεύονται στο έργο, ωστόσο, ο συγγραφέας έχει ήδη κρυώσει προς αυτή την κατεύθυνση και αναζητά ενεργά νέους τρόπους ζωγραφικής.
Το σκηνικό είναι η θάλασσα, κινούμενη από ιστιοφόρο, φάρο πάνω σε βράχο, καθώς και στυλιζαρισμένα σύννεφα που βρίσκονται στην επάνω δεξιά γωνία. Ο πλοίαρχος κατάφερε τέλεια να μεταφέρει την επιφάνεια της θάλασσας. Η υφή του νερού διατηρείται στις αυστηρές παραδόσεις του ρεαλισμού.
Το χρώμα της εικόνας είναι διαφορετικό. Οι σιωπηλοί ήχοι του φόντου εκρήγνυνται με τα φωτεινά χρώματα των μαγιό. Το έργο είναι γεμάτο με διακοσμητικότητα, χάρη και λεπτή ειρωνεία. Ο θεατής αισθάνεται τη χαρά και την ευτυχία του καλλιτέχνη που έγραψε το έργο σε μια από τις πιο ευτυχισμένες και πιο ευημερούσες περιόδους της ζωής του.