Φθινοπωρινός ρυθμός – Τζάκσον Πόλοκ

Φθινοπωρινός ρυθμός   Τζάκσον Πόλοκ

Ο Pollock «ακύρωσε» το καβαλέτο. Ήταν μια προσπάθεια να ξανασκεφτούμε ριζικά το παραδοσιακό έργο του ζωγράφου. Ο πλοίαρχος δεν ήταν πλέον υποχρεωμένος να σταθεί μπροστά στον καμβά, φροντίζοντας την «έκφραση» της πραγματικότητας.

Ο Pollock είπε «όχι» στην πλοκή, εικονιστικό ™ και γενικά γραφικό. Άπλωσε τεράστια κομμάτια καμβά στο πάτωμα και, «απενεργοποιώντας» τη συνείδηση, «μπήκε στην εικόνα» – έγινε ένα με αυτήν, σχεδόν κυριολεκτικά. Ο Φθινοπωρινός Ρυθμός, με τη μαγευτική σύμπλεξη των χρωματικών γραμμών, με τη διαφάνεια και το βάθος που τρεμοπαίζει, είναι το καθαρότερο παράδειγμα μιας νέας αισθητικής που διακηρύχθηκε από έναν Αμερικανό καλλιτέχνη.

Τέτοιοι πίνακες ερμηνεύθηκαν διαφορετικά. Κάποιοι τους ονόμασαν «παραλήρημα», άλλοι είδαν σε αυτές την ανάπτυξη των παραδόσεων που καθορίστηκαν από τον Πικάσο και τον Καντίνσκι, ενώ άλλοι τους βρήκαν τη γέννηση ενός «μεγάλου ύφους μιας μεγάλης χώρας», την ενσάρκωση της δύναμης, της ελευθερίας, του πεδίου εφαρμογής του. Όμως το πρόβλημα της «κατανόησης» παραμένει.

Η τέχνη δεν ζει σε ένα χώρο χωρίς αέρα – απαιτεί συμπάθεια, απάντηση. Ερώτηση: πώς να «κατανοήσετε» τέτοια δημιουργικότητα; Το «Autumn Rhythm», αναμφίβολα, μαγεύει, σαν να προσελκύει τον θεατή μέσα του, προσελκύει με την παράξενη μουσική του. Και αυτή είναι ήδη η απάντηση στην ερώτηση.

Οι πίνακες του Pollock βοηθούν ένα άτομο να ανακαλύψει μέσα του ένα μυστικό, κλειστό από τη συνείδηση ​​κατά τη διάρκεια της ημέρας, και ως εκ τούτου δεν απαιτεί μια παραδοσιακή «κατανόηση» – ανοίγουν μόνο στο επίπεδο αυτού του πνευματικού «υπόγειου» ζώντας τη ζωή μας σε κάθε έναν από εμάς.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)