Στο σφαγείο – Lovis Corint

Στο σφαγείο   Lovis Corint

Ο ρεαλισμός και ο νατουραλισμός «Στο σφαγείο», παρά την ελεύθερη τεχνική στο πνεύμα του ιμπρεσιονισμού, συγκλόνισε το κοινό τόσο στα τέλη του 19ου αιώνα όσο και σήμερα. Στο σφαγείο «προκάλεσε απλώς μια έκρηξη σε εύθετο χρόνο – το κοινό ένιωσε άρρωστο από τη φυσικότητα του έργου, με την πραγματική έννοια. Οι κριτικοί φώναζαν: κάποιος χειροκροτούσε με απόλαυση – ο καλλιτέχνης εγκατέλειψε την» ζώνη άνεσης «της σύγχρονης τέχνης, κάποιος αποφευχθεί από αηδία. περίπτωση, το έργο είχε τεράστιο συντονισμό και η Κόρινθος συζήτησε τα πάντα.

Ο καμβάς, καθώς και μια σειρά από παρόμοια, ενωμένα με το κοινό όνομα «Σκηνές στη σφαγή», ήταν ένα είδος διαμαρτυρίας για την καλλιτεχνική κοινότητα, η οποία νίκησε τον προηγούμενο μεγάλης κλίμακας καμβά «Διογένες».

Η ιδέα της εικόνας ανήκει στον φίλο της Κορίνθου – Όττο Εκμάν, ο οποίος προσπαθούσε να βγάλει τον αφέντη από μια σοβαρή κατάθλιψη, η οποία μάλιστα μετατράπηκε σε απόπειρα αυτοκτονίας. Στην πραγματικότητα, «γαργάλησε τα νεύρα σου» πραγματικά συνέβη – το έργο απεικονίζει ξεκάθαρα την τρομερή ατμόσφαιρα της σφαγής: έναν αιματηρό λεκέ στο πάτωμα, ένα σταυρωμένο ζώο σε ένα γάντζο και τις πλάτες των ανθρώπων περίεργα καμπύλη.

Παρά το πραγματικά απεικονιζόμενο σκηνικό, το έργο αποτυπώνει μια διάθεση που «τραβάει» τον θεατή της με την πρώτη ματιά. Στην αρχή, μπορείτε να παρατηρήσετε μόνο ευρείες εκφραστικές πινελιές που σας παροτρύνουν να ρίξετε μια ματιά στην πλοκή και εδώ ξεδιπλώνεται με ευχαρίστηση μπροστά σας, κάνοντάς σας τρομοκρατημένη από τη φυσικότητα και την τρομερή «γραφικότητα».

Στη δεκαετία του 30, η τέχνη της Κορίνθου αναγνωρίστηκε από τη νέα κυβέρνηση ως «εκφυλιστική, ωστόσο, σήμερα ο χρόνος έχει βάλει τα πάντα στη θέση του.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)