Αυτός ο καλλιτέχνης αναγνωρίστηκε ως ένας από τους καλύτερους ζωγράφους τοπίου στη χώρα μας. Οι πίνακες του δεν μας δείχνουν μόνο την αγάπη τους για τη φύση, αλλά επίσης δημιουργούν την εικόνα της πατρίδας. Στην αυτοβιογραφία του, ο καλλιτέχνης ανέφερε ότι δημιουργεί πίνακες για να μεταφέρει στον θεατή του τον ασυνήθιστο και ασυναγώνιστο ήχο της ρωσικής φύσης. Ψάχνει για επίσημες νότες που θα πρέπει να ξυπνήσουν τα συναισθήματα των ανθρώπων για την πατρίδα του και ό, τι τον περιβάλλει. Αυτή η εικόνα ζωγράφισε ο καλλιτέχνης σε διάφορα στάδια, και αυτό το έργο γράφτηκε σύμφωνα με το πνεύμα της ψυχής, με βάση τα απομνημονεύματα και τα σκίτσα, τα οποία δημιουργήθηκαν πολύ.
Βλέπουμε ότι η εικόνα απεικονίζει δέντρα στο χιόνι, έλκηθρα για παιδιά και ντόπιους που περπατούν τα σκυλιά τους. Όλα με την πρώτη ματιά μας φαίνονται συνηθισμένα και ακόμη και συνηθισμένα. Φαινόταν ότι βλέπουμε τέτοια τοπία γύρω μας κάθε μέρα, ωστόσο, κάτι σε αυτήν την εικόνα είναι ακόμα ασυνήθιστο. Ο χειμώνας μου φαινόταν ασυνήθιστο. Κάθε φορά, ο χειμώνας μας εκπλήσσει με κάτι νέο, άγνωστο. Μας ανοίγει την πόρτα σε έναν άλλο κόσμο, και μας προσφέρει εντελώς διαφορετική διασκέδαση, διαφορετική από άλλες εποχές. Κοιτάζοντας την εικόνα, ένιωθα σαν παγωμένος αέρας, σίγουρα ήθελα να είμαι εκεί και να νιώσω όλη τη ρουτίνα αυτού του τοπίου. Κατά τη γνώμη μου, η εικόνα συνδυάζει τόσο το μεγαλείο όσο και την καθημερινή ζωή. Η διάθεση που βλέπει αυτή η εικόνα αυξάνεται σίγουρα.
Ο χειμώνας είναι μια από τις αγαπημένες μου εποχές και την αγαπώ όχι μόνο για τη διασκέδαση της. Μου αρέσει να πίνω τσάι από το παράθυρο σε ένα παγωμένο, χειμωνιάτικο απόγευμα, να διαβάζω βιβλία και να θαυμάζω τα μοτίβα στο ποτήρι. Μου αρέσει επίσης να πιάνω νιφάδες χιονιού στα χέρια μου και να τα κοιτάζω. Δεν υπάρχει τίποτα πιο καθαρό και πιο όμορφο από το χειμωνιάτικο ντύσιμο που μας χαλάει αυτή τη φορά του χρόνου. Δεν υπάρχει ποτέ τέτοια αγνότητα όπως στη χειμερινή περίοδο.