Alexander Semenovich Shishkov – συγγραφέας και πολιτικός. Ο Σισκόφ μπήκε στο σώμα των ναυτικών στρατιωτών, όπου ήταν ο σκηνοθέτης του ιδιότυπου σκηνοθέτη Ι. Λ. Κουτούζοφ. Το 1771, ο Σισκόφ πήγε σε μεσάζοντες και στάλθηκε στο Αρχάγγελσκ με τους συντρόφους του, και τον επόμενο χρόνο προήχθη σε μεσάζον.
Το 1776, ο Σισκόφ ανατέθηκε στη φρεγάτα του Βόρειου Αετού, η οποία υποτίθεται ότι οδηγούσε από το Κρόνσταντ γύρω από άλλα τρία πλοία στη Μαύρη Θάλασσα μέσω της Μεσογείου και των Δαρδανελίων. Το ταξίδι διήρκεσε για 3 χρόνια, εισήγαγε τον Σίσκοφ στην τότε κατάσταση της Ιταλίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Όταν επέστρεψε από το εξωτερικό ταξίδι, ο Σισκόφ προήχθη σε υπολοχαγός και διορίστηκε στο ναυτικό σώμα στρατιωτών για να διδάξει ναυτικές τακτικές σε μεσάζοντες. Η αρχή των λογοτεχνικών σπουδών του Σισκόφ χρονολογείται από αυτήν την εποχή: εν μέρει αυτές οι τάξεις συνδέονται με το διδακτικό προσωπικό του Σισκόφ, και εν μέρει μπορούν να θεωρηθούν ως αποτέλεσμα του ανεξάρτητου ενδιαφέροντος του Σισκόφ στη λογοτεχνία. Μετέφρασε τη Γερμανική Παιδική Βιβλιοθήκη του Kampe, η οποία αποτελούσε ηθικολογικές ιστορίες για παιδιά, σε ποίηση και πεζογραφία, ήταν μια μεγάλη επιτυχία, δίδαξε στα παιδιά την παιδεία για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Τα λογοτεχνικά και παιδαγωγικά έργα του Σίσκοφ διακόπηκαν το 1790 από τον πόλεμο με τη Σουηδία: με τον βαθμό του καπετάνιου της δεύτερης τάξης, ο Σισκόφ διέταξε τη φρεγάτα «Νικολάι», η οποία ήταν μέρος της μοίρας του Τσιτσάγκοφ. Μετά από αυτόν τον σύντομο και ανεπιτυχή πόλεμο, ο Σισκόφ εγκαταστάθηκε στην Αγία Πετρούπολη και αφιερώθηκε σε επιστημονικές σπουδές στον τομέα των θαλάσσιων υποθέσεων. Το 1796 εξελέγη ακαδημαϊκός και από το 1813. έγινε πρόεδρος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.