Έχοντας υποστεί φιάσκο στην οικογενειακή ζωή, ο Bryullov βυθίστηκε στο καλλιτεχνικό έργο. «Η γυναίκα μου είναι μια τέχνη», έγραψε τότε σε ένα από τα γράμματα. Το πορτρέτο του Strugovschikov, ένα αριστούργημα ρωσικών πορτρέτων, χρονολογείται από αυτήν την εποχή.
Ως συνήθως, ο Μπράιλοφ δεν έγραψε εδώ την εμφάνιση του ανθρώπου, αλλά τον εσωτερικό του κόσμο, την ψυχή του, σε γενικές γραμμές. Μια περίεργη απόχρωση: Ο A. N. Strugovshchikov κατά τη στιγμή της δημιουργίας αυτής της εικόνας ήταν απασχολημένος με τη μετάφραση του «Faust» του Goethe. Ένα ευαίσθητο κοινό θα ακούσει την ηχώ «Faustian» στην παρουσίαση του έργου.
Strugovshchikov Alexander Nikolaevich – ποιητής και μεταφραστής. μορφωμένος στον ευγενή ξενώνα του Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης υπηρέτησε στο υπουργείο πολέμου. Συμμετείχε στις «Βιβλιοθήκη για ανάγνωση», «Παρατηρητής της Μόσχας», «Σύγχρονη», «Οικιακές σημειώσεις» και «Παγκόσμια Εργασία». Ξεχωριστά τυπωμένο: «Roman Elegy»; «Ποιήματα»; «Μεταφράσεις. Άρθρα σε πεζογραφία»; «Werther. Εμπειρία μιας μονογραφίας με μετάφραση του μυθιστορήματος του Γκαίτε» και άλλων. Το 1869, ο Strugovshchikov συνέταξε το βιβλιογραφικό περιοδικό, το βιβλιογραφικό περιοδικό.
Στις «Ρωσικές Αρχαιότητες» του 1874, τοποθετούνται οι «Αναμνήσεις του Στρούγκοβσικοφ για τον Μ. Ι. Γκλίνκα». Ο Strugovschikov είναι ένας από τους καλύτερους μεταφραστές μας: ο Belinsky «αποκάλυψε» στις μεταφράσεις του από τους Goethe και Schiller. Μετέφρασε τον Strugovshchikov με ευκολία, αλλά πολύ λογοτεχνικός, και αν απομακρύνθηκε από το αρχικό γράμμα, πάντα έδινε το πνεύμα του.