Ο πίνακας «Virgin» αναφέρεται στην τελευταία περίοδο του έργου του Klimt, όταν ο καλλιτέχνης άρχισε να εγκαταλείπει το δικό του καλλιτεχνικό διακοσμητικό στυλ. Στον καμβά του 1913, αυτή η μετάβαση είναι ήδη αισθητή: ο Κλίμτ επέλεξε ένα σκούρο φόντο για τη ζωγραφική και ζήτησε την προσοχή του στην παλέτα των χρωμάτων που χρησιμοποιήθηκαν. Σε σύγκριση με τα προηγούμενα έργα του, που ξεχειλίζουν από ζωή και πάθος, μπορεί να σημειωθεί ότι οι «Παρθένοι» φυσούν παρά ευδαιμονία, αλλά ήρεμες.
Με μια πρώτη ματιά, μια στατική εικόνα μας λέει όλη την ιστορία: ένα κορίτσι μετατρέπεται σε γυναίκα. Μέσα από αυτό το όνειρο, ο ζωγράφος απεικονίζει ένα νεαρό κορίτσι περιτριγυρισμένο από μισές γυμνές γυναίκες, σαν από εικόνες του ονείρου της.
Σε αυτά μπορείτε να δείτε μια ματιά της πρώην ηρωίδας του Κλίμτ – της μοιραίας γυναίκας από τους πίνακες «Judith» ή «Danae», αλλά τώρα οι γυναίκες που έχουν την τάση και μετατρέπονται σε λήθη φαίνονται ήρεμες και συγκινητικές. Αυτό επιβεβαιώνεται επίσης από τη σκόπιμα χρησιμοποιούμενη αντίθεση μεταξύ των απαλά βαμμένων προσώπων των γυναικών και του χονδροειδούς υφάσματος των πέπλων που κρύβουν το σώμα τους.
Γυναικείες φιγούρες, υφασμένες σε περιστρεφόμενο κρεβάτι και σαν να πέφτουν στην άβυσσο ενός κρεβατιού, «στέφονται» σαν μια πεπλατυσμένη φιγούρα ενός νεαρού κοριτσιού, αλλά φαίνεται χαρούμενη και ήρεμη. Δεν είναι τίποτα που ο Klimt χρησιμοποιεί ξανά σπείρες στη ζωγραφική των υφασμάτων – ένα σύμβολο του απείρου και της αθανασίας. Μια γυναίκα γι ‘αυτόν είναι η πηγή της αιώνιας ζωής, την οποία το κορίτσι που απεικονίζεται στην εικόνα δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει.