Η ζωγραφική του καλλιτέχνη της Φλωρεντίας Alessandro Allory «Ο Ηρακλής και οι Μούσες». Το μέγεθος της εικόνας είναι 39 x 29 cm, χαλκός, λάδι. Η λατρεία του Ηρακλή ήταν κοινή μεταξύ όλων των Ελλήνων. Γιορτές προς τιμή του Ηρακλή ονομάστηκαν Ηρακλής και υπήρχαν στο Σίκιον, τη Θήβα και σε άλλα μέρη της αρχαίας Ελλάδας.
Ως εκπρόσωπος της εξουσίας, ο Ηρακλής αναγνωρίστηκε ως προστάτης άγιος όλων των γυμνασίων και παλαιστρών. Μονομάχοι στη Ρώμη αφιέρωσαν τα όπλα τους στον Ηρακλή. Όταν ο ήρωας των αρχαίων ελληνικών μύθων Ηρακλής ξεκουράστηκε μετά τη νίκη, του άρεσε να χαροποιεί το αυτί του με τη μουσική και το τραγούδι: εξ ου και η στάση του απέναντι στις μούσες. Οι μούσες είναι μυθικά θηλυκά πλάσματα των αρχαίων Ελλήνων. Ο Όμηρος στην Ιλιάδα και η αρχαιότερη ελληνική ποίηση καλούν συχνά μόνο μία μούσα, γνωρίζοντας ό, τι θέλει κάποιος να γνωρίζει για τους θεούς, τα μυστικά του σύμπαντος και τη μοίρα των ηρώων. Σε άλλες αρχαίες ελληνικές παραδόσεις, οι μούσες ζουν στον Όλυμπο και διασκεδάζουν με το τραγούδι των γιορτών των θεών.
Οι Muses αγαπούν και υποστηρίζουν τον τραγουδιστή, ο οποίος παραδέχεται ότι τους χρωστάει όλους, και τιμωρεί τους τολμηρούς που πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι από το τραγούδι: για παράδειγμα, τυφλώνουν τον Θρακικό τραγουδιστή Famirid για αυτό και τον στέρησαν από το δώρο του τραγουδιού. Ήδη στην Οδύσσεια, υπάρχουν εννέα μούσες. Τα ονόματα των μούσων από την εποχή του Ησίοδου καθορίστηκαν ως εξής: Calliope, Clio, Euterpe, Talia, Melpomene, Terpsichore, Erato, Polygymnia, Urania. Οι γονείς των μυών στη μυθολογία είναι ο Δίας και η Μνημοσίνη. Η σημασία τους περιοριζόταν από καιρό στην ποίηση, το τραγούδι και το χορό, που, σύμφωνα με τους ποιητές, προστάτευαν μαζί.
Μια πιο ακριβής διάκριση μεταξύ των τομέων δραστηριότητας των μεμονωμένων μούσες χρονολογείται μόνο από την εποχή της Αλεξανδρινής εποχής. Η ανάπτυξη των καλλιτεχνικών τύπων μούσας επηρεάστηκε από τον Δελφικό ναό του Απόλλωνα, στο αέτωμα του οποίου απεικονίζονταν ο Απόλλων και οι μούσες. Οι ομάδες της Helikon, που δημιουργήθηκαν ως επί το πλείστον από τον Kefisodot, τον πατέρα του Πραξιτέλη, έπαιξαν επίσης σημαντικό ρόλο. Στη Μαντίνα, βρέθηκαν ανάγλυφα στους πρόποδες, από τα οποία απεικονίζεται ο διαγωνισμός του Απόλλωνα με τον Μάρσαα στο τραγούδι και σε κάθε μία από τις άλλες δύο τρεις μούσες απεικονίζονται.