Η βάση του ποιήματος και της εικόνας είναι η πλοκή του έργου του Σαίξπηρ «Μέτρο για μέτρο». Η Μαριάνα απορρίφθηκε: ο μάταιος Άντζελος, ο κυβερνήτης του Δούκα της Βιέννης, έστειλε τη νύφη στην εξορία αφού η προίκα της είχε βυθιστεί στα βάθη της θάλασσας. Η στάση της Μαριάνας μοιάζει με τη στάση της Μητέρας του Θεού στον πίνακα «Ο Χριστός στο Γονικό Σπίτι. Εργαστήριο Ξυλουργού», αλλά είναι δύσκολο να την αποκαλέσουμε αθώα. Στέκεται τεντωμένη μετά από πολλές ώρες που κέντημα. μια πολυτελής ζώνη, ελαφρώς γλιστρά μπροστά, ταιριάζει στους γοφούς και δίνει έμφαση στους γλουτούς. Η Μαριάνα ρίχνει το κεφάλι της πίσω και λυγίζει το λαιμό της προς τα αριστερά, δείχνοντας στο κοινό ένα προφίλ. Η ηρωίδα ερωτεύεται, η σεξουαλικότητά της εκφράζεται ειλικρινά σε μια φυσική στάση, απαλλαγμένη από το εξιδανικευμένο αντίθετο της ακαδημαϊκής παράδοσης.
Η απότομη προοπτική του δωματίου, το βιτρό που απεικονίζει τον Ευαγγελισμό, που διαχωρίζει το εσωτερικό του δωματίου και το τραπέζι εργασίας της ηρωίδας από τη φθινοπωρινή φύση έξω από το παράθυρο, καθώς και τη χρήση φωτεινών χρωμάτων, πιθανά λόγω της εμφάνισης νέων χρωμάτων που παράγονται σε βιομηχανική κλίμακα, όλα αυτά καθορίζουν τον ορισμό που έδωσε ο Reskin στους Προ-Ραφαηλίτες στην πρώτη επιστολή προς τους Times, τον ίδιο μήνα που εκτέθηκε ο πίνακας. Η φιγούρα του κοριτσιού πλαισιώνεται από χρυσές ταπετσαρίες με υφή με αραβικά φυτά και διάφορα πουλιά. Στο τραπέζι μπροστά της είναι ένα κεντημένο λουλουδάτο μοτίβο στο οποίο εργάζεται και το οποίο φαίνεται να βρίσκεται στον βωμό.
Μαριάνα – σαν σε ένα κλουβί πίσω από κουφώματα και βιτρό, μέσα από το οποίο μπορείτε να κοιτάξετε λαχταρά τον κήπο. Πίσω, στο πίσω μέρος του δωματίου, μπορείτε να δείτε το βωμό με ένα μικρό τρίπτυχο και μια λάμπα που κρέμεται πάνω του. Η ίδια η θηλυκότητα της Μαριάνας αποκλείεται στην αιχμαλωσία και η πίστη δεν είναι παρηγοριά γι ‘αυτήν.