Ο Μάρτυρας του Ιωάννη του Θεολόγου είναι η πρώτη χαρακτική στη σειρά Αποκάλυψη. Δεν υπάρχει τέτοιο γεγονός στο κείμενο του βιβλίου της Αποκάλυψης του Ιωάννη του Θεολόγου.
Ο καλλιτέχνης αντιπαραθέτει έντονα δύο ανθρώπινες εικόνες. Ο αυτοκράτορας Δομιτιανός – ένας γέρος γενειοφόρος που διέταξε να βασανίσει τον Ιωάννη, κάθεται σε ένα σκαλιστό θρόνο. Στον αυτοκράτορα είναι ένας μακρύς μανδύας, επενδεδυμένος με ερμίνη, χρυσές αλυσίδες κρέμονται από το λαιμό, ένα κόσμημα στο στήθος του και ένα σκήπτρο στο χέρι του. Η ασπρόμαυρη πινελιά δημιουργεί την αίσθηση του χρωματισμένου υφάσματος, του λαμπερού μετάλλου, του αφρώδους διαμαντιού. Το Domitian είναι τεράστιο και εξακολουθεί να είναι σημαντικό. Τα μάτια του είναι στραμμένα στον γυμνό Τζον.
Κάτω από το καζάνι στο οποίο ρίχτηκε ο Τζον φωτιά. Ο εκτελεστής ρίχνει βραστό λάδι στην πλάτη του. Το πρόσωπο του Τζον είναι λυπηρό, αλλά δεν παραμορφώνεται από αλεύρι. Δεν κοιτάζει τον αυτοκράτορα, δεν περιμένει έλεος από αυτόν, δεν παρατηρεί ούτε τον συντηρητή του ούτε το πλήθος. Ο πολεμιστής, αφήνοντας το σπαθί του στην άκρη, έψαξε τη φωτιά με γούνες σιδηρουργού. Πρόκειται για τον ίδιο τύπο βασανιστή με ένα λεπτό πρόσωπο – μια εικόνα που στοιχειώνει τον Dürer. Και ο άλλος εκτελεστής – έχει ξυρισμένο κεφάλι, ζαρωμένο φαύλο πρόσωπο – δεν τολμά να κοιτάξει αυτό που βασανίζει.
Το πιο εκπληκτικό πράγμα στη χαρακτική είναι το πλήθος. Μόνο λίγα άτομα είναι ορατά, με την ποικιλία των τύπων που δημιουργεί την αίσθηση του πλήθους των ανθρώπων. Μια γυναίκα τραβά το λαιμό της – απλά να μην χάσει τίποτα! Ο άντρας που σπρώχτηκε γύρισε θυμωμένα. Μια αψιμαχία αναβοσβήνει τώρα. Ο γέρος με ένα χαζωμένο πρόσωπο κοιτάζει συμπόνια τον Τζον. Και ο γείτονάς του λέει κάτι διδακτικό, πιθανώς: «Είναι δικό μου λάθος!»
Στο προσκήνιο είναι ένας άντρας με οδικό παλτό. Η στάση του είναι ανεξάρτητη. Απομακρύνθηκε με έμφαση από το θρόνο. Το βλέμμα είναι στραμμένο σε αυτόν που βασανίζεται. Στο πρόσωπό του, μερικές φορές βλέπουν μια ομοιότητα με τον Dürer. Η επιβεβαίωση αυτού με αποφασιστικότητα είναι δύσκολη. Αυτός ο άντρας, που κρύβει μόλις το σοκ, κάνει τον εαυτό του να κοιτάζει τι συμβαίνει. Δεν απέχει πολύ από τον αυτοκράτορα και τον αδελφό του, αλλά είναι ξένος γι ‘αυτούς. Δεν είναι ντυμένος σαν αυτούς. Αυτό είναι σιωπηλός μάρτυρας. Αυτός ο τρομερός αυτόπτης μάρτυρας που είναι πάντα ορατός ή αόρατος παρών στο έγκλημα για να πει στους απογόνους του.