Το Μουσείο Καλών Τεχνών στην πόλη της Βουδαπέστης αποθηκεύει το γραφικό έργο του μετα-ιμπρεσιονιστικού Paul Gauguin «Garden in the Snow». Ο καλλιτέχνης το ζωγράφισε το 1879 κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης ενός ατομικού εικονογραφικού στυλ.
Το «Garden in the Snow» είναι εγγενώς ένα λεπτό λυρικό έργο. Ο καμβάς επιλύεται σε μία παλέτα παστέλ. Δεν υπάρχουν έντονες αντιθέσεις, υπερβολικά φωτεινά χρωματικά μπλοκ.
Το τοπίο αποδείχθηκε μαλακό, παρά το γεγονός ότι μεταφέρει μια ατμόσφαιρα άσχημου καιρού, κρύου και διαπεραστικού ανέμου.
Οι κινήσεις του πινέλου του καλλιτέχνη μεταδίδουν με ακρίβεια τη δυναμική και τις ριπές του ανέμου. Αυτό το τοπίο είναι σαν μια κινούμενη πραγματικότητα που αισθάνεται ανοιχτά, καθαρά, δηλώνεται ως πραγματικότητα που υπάρχει εδώ και τώρα. Έτσι, οπτικά, κατανοητά και συναισθηματικά αληθινά ενσαρκώνει τον καλλιτέχνη αυτήν την ιδέα ενός κήπου στο χιόνι.
Τοπίο «Κήπος στο χιόνι» σαν να τρυπιέται με τον ήρεμο ήχο του. Υπάρχει ένα τέτοιο συναίσθημα σαν να μπορείτε να ξεχωρίσετε ξεκάθαρα, κοιτάζοντας αυτό το τοπίο, το ουρλιαχτό του ανέμου, που διακόπτεται από τη διαπεραστική σιωπή. Είναι άδειο, ήσυχο και, παρά το χιόνι γύρω, σκοτεινό. Ο καμβάς προκαλεί συναισθήματα λαχτάρας, εγκατάλειψης, έκλειψης συναισθημάτων.
Οι χαοτικές ασπρόμαυρες πινελιές που είναι διασκορπισμένες τυχαία στο χώρο της εικόνας προσθέτουν στην ανησυχητική ενοχλητική δυναμική της εικόνας.
Ο πίνακας ως επί το πλείστον διαφέρει από πολλά άλλα έργα του Paul Gauguin. Το τοπίο είναι πιο πιθανό να δημιουργηθεί σύμφωνα με το είδος των νόμων του ιμπρεσιονισμού. Αυτό επιβεβαιώνεται επίσης από την απουσία φωτεινών αντιθέσεων χρώματος, την ευελιξία της σύνθεσης, τις γραμμές περιγράμματος και τη συνολική ομαλότητα της πολύχρωμης πινελιάς. Αντίθετα, η εικόνα αποδείχθηκε μια ήπια, διακριτική, αν και τυλίγει κρύα και άβολη μυρωδιά χιονιού.
Το πιο σημαντικό, το τοπίο θεωρείται η ίδια η πραγματικότητα, αν και δεν είναι διακοσμημένο με ζωηρές πιασάρικες αποχρώσεις και πειραματικές μεθόδους σύνθεσης. Ωστόσο, είναι μέρος του κόσμου. Αυτό το τοπίο, παρά την ομοιότητά του, ακούγεται ισοδύναμο με τα υπόλοιπα έργα του συγγραφέα, εισάγοντας το νεύρο του σε αυτή τη μοναδική οπτική σειρά, ένα ελαφρώς διαφορετικό χτύπημα της ζωής.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)