Ιστορία του Αγίου Ζινόβιου – Σάντρο Μποτιτσέλι

Ιστορία του Αγίου Ζινόβιου   Σάντρο Μποτιτσέλι

Στα τέλη του 15ου και του 16ου αιώνα, ο Μποτιτσέλι δημιούργησε μια σειρά από πίνακες με σκοπό να διακοσμήσει τα εκκλησιαστικά στήθη στη ζωή του Αγίου Ζινόβιου, ο οποίος μετατράπηκε σε χριστιανισμό στη νεολαία του και ήταν διάσημος για τις εξαιρετικές του ικανότητες να αναστήσει τους νεκρούς.

Δημιουργήθηκε σε μια μεταγενέστερη περίοδο του έργου της predella, «Η ιστορία του Αγίου Ζινόβιου», λέει για τέσσερις αμέσως μετά από διαδοχικές σκηνές του θρύλου. Στην αριστερή πλευρά της εικόνας βρίσκεται ένα αγόρι που έχει πέσει κάτω από τους τροχούς ενός βαγονιού. Η μητέρα φέρνει το νεκρό παιδί στον άγιο, που τον θεραπεύει και επιστρέφει στους γονείς. Στα δεξιά βλέπουμε τον άγιο στο κοίλο του.

Αυτός ο επίσκοπος έζησε τον 4ο αιώνα, αλλά η ιστορία μεταφέρθηκε από τον καλλιτέχνη στο σύγχρονο περιβάλλον του. Χαρακτηριστικά και αρχιτεκτονικές σκηνές, μεταξύ των οποίων λαμβάνουν χώρα γεγονότα, θυμίζουν στον θεατή της Φλωρεντίας τον 15ο αιώνα. Για παράδειγμα, στη σύνθεση «Θαύματα της Αγίας Ζινόβιας», αναγνωρίζεται η πλατεία Φλωρεντίας του San Pierre Maggiore. Οι εικόνες αποκαλύπτουν μια ομοιότητα με τη ζωγραφική του ορίου του έργου της Φλωρεντίας μοναχού καλλιτέχνη του πρώτου μισού του 15ου αιώνα, Fra Angelico, με σαφείς γεωμετρικούς όγκους αρχιτεκτονικής, κυρτές, αλλά ταυτόχρονα στερούνται μορφών βάρους, βαμμένα σε καθαρούς ηχητικούς τόνους.

Οι δρόμοι στους πίνακες του Μποτιτσέλι είναι τρομακτικά άδειοι, τα τοπία στο παρασκήνιο φαίνονται σχεδόν άψυχα, και ο ρυθμός των γραμμών από μια ήρεμη και γωνιακή μετατρέπεται εύκολα σε φλεγόμενες στροβιλικές κουρτίνες και εκστατικές χειρονομίες. Η σοβαρή απλότητα της εικονογραφικής γλώσσας του πλοιάρχου και η αίσθηση της καταστροφής που εκφράζεται σε πολλές σκηνές αυτού του κύκλου προκαλεί συσχετισμούς με τη λαϊκή δύναμη της έκθεσης και το φλογερό πνεύμα των κηρυγμάτων του Girolamo Savonarola.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)