Βιτρίνα – Τζέιμς Γουίστλερ

Βιτρίνα   Τζέιμς Γουίστλερ

Ο Γουίστλερ πίστευε ότι ένας αληθινός καλλιτέχνης είναι σε θέση να μετατραπεί σε οποιοδήποτε έργο τέχνης την πιο συνηθισμένη καθημερινή σκηνή. Μίλησε επίσης για αυτό στη Διάλεξη των Δέκα Ωρών, προτρέποντας τους νέους καλλιτέχνες «να μην γυρίσουν την πλάτη τους στην καθημερινή ζωή». Ο ίδιος ο Γουίστλερ ήταν συχνά εμπνευσμένος από σκηνές του δρόμου και βιτρίνες. Μερικές φορές ο καλλιτέχνης τους απεικόνιζε με ρεαλιστικό τρόπο, αλλά πιο συχνά έφερε την ατμόσφαιρα μυστικότητας στην εικόνα, όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, στη σκηνή του είδους «Showcase», η οποία μπορεί να θεωρηθεί το αστικό ισοδύναμο των «Nocturnes».

Τα καλύτερα έργα του Γουίστλερ που παρουσιάστηκαν σε αυτό το είδος χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1880, όταν ο καλλιτέχνης δημιούργησε μια σειρά από πίνακες που απεικονίζουν βιτρίνες. Τα περισσότερα από αυτά τα έργα έχουν μικρό μέγεθος και απεικονίζουν μόνο μέρος της πρόσοψης του κτηρίου. Όπως και στο Nocturnes, αυτές οι σκηνές δεν συνδέονται με κανένα συγκεκριμένο γεωγραφικό πλαίσιο και μπορούν να θεωρηθούν απλά ως περιγραμματικά πειράματα στη μελέτη της τονικής αρμονίας. Αργότερα, ο καλλιτέχνης άρχισε να δίνει έμφαση σε αυτό το χαρακτηριστικό εισάγοντας μουσικούς όρους στα ονόματα τέτοιων έργων – για παράδειγμα, «Orange Note: Confectionery Shop» ή «Blue and Orange: Sweet Shop».