Αυτό το αριστούργημα, το οποίο ξεχωρίζει στο έργο του Kiprensky, δεν έχει ακόμη ξετυλιχθεί πλήρως. Βλέπουμε το όνομα της γαλλικής εφημερίδας, που διαβάζεται από τους «αναγνώστες», και το θέμα του μηνύματος που τους ενθουσίασε πολύ – «Pologne». Δηλαδή, μιλάμε για γεγονότα στην Πολωνία, όπου το Νοέμβριο του 1830 ξέσπασε μια απελευθερωτική εξέγερση, που τελείωσε με τη βάναυση καταστολή του από τα τσαρικά στρατεύματα και την κατάργηση του Συντάγματος του 1815, που παραχώρησε ο Αλέξανδρος Α στον πολωνικό λαό.
Οι ευρωπαϊκές εφημερίδες έκαναν τότε πολύ θόρυβο σχετικά με τις «ταταρικές σκληρότητες» του αυταρχικού καθεστώτος Η ρωσική κοινωνία, σε εκτιμήσεις για το τι συμβαίνει, έχει χωρίσει. Ο Πούσκιν, για παράδειγμα, αφού έγραψε ένα ποίημα «Συκοφαντίες της Ρωσίας», συμμεριζόταν πλήρως τον τσάρο. Το πιο σημαντικό ερώτημα που προκύπτει για την εικόνα είναι ποιος απεικονίζεται σε αυτήν; Απαντώντας του, θα καταλάβουμε τα πάθη της.
Ο ίδιος ο συγγραφέας σε μια από τις επιστολές μίλησε για «Ρώσους ταξιδιώτες». Αλλά, ίσως, με αυτό σκόπιμα παραπλανήσει τους θεατές που είχαν την εξουσία στην πατρίδα του. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει η άποψη ότι έχουμε πολωνούς επαναστάτες. Ο ήρωάς μας, πιθανότατα, σχεδίαζε να γράψει ένα ομαδικό πορτραίτο, όχι χωρίς δεύτερη σκέψη, για να ανταγωνιστεί τον Bryullov, του οποίου το ανερχόμενο αστέρι επισκίασε την πρώην ευρωπαϊκή δόξα του Kiprensky. Αυτό το τελευταίο έγινε σαφές αμέσως μετά την επιστροφή του στην Ιταλία το 1829. Ο διαγωνισμός αποδείχθηκε ενδιαφέροντος, αν και κατά τη διαδικασία υλοποίησης του σχεδίου, ο συγγραφέας των «Αναγνωστών των εφημερίδων» «δεν έτρεξε» καθόλου στην «πίστα αγώνων» στην οποία ο αντίπαλός του έγραψε τα ρεκόρ του.
Το ομαδικό πορτρέτο του Kiprensky – εκτός από το να εξελιχθεί σε ένα είδος, όπως ήταν, χωρίς να ρωτήσει κανέναν γι ‘αυτό – αποδείχθηκε εντελώς καινοτόμο με την επίσημη έννοια: σε αυτό, ο συγγραφέας βασίστηκε στο σύνολο αποκλειστικά στην ψυχολογική διασύνδεση των χαρακτήρων που ενώνονται από κοινές σκέψεις, ανησυχίες και ενθουσιασμό. Ήταν αυτός ο ενθουσιασμός και η εστίαση της προσοχής που έγινε εμπόδιο για τους σύγχρονους, που δεν πίστευαν πραγματικά ότι οι πολωνικές εκδηλώσεις θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν τόσο τους Ρώσους αδρανείς ταξιδιώτες. Μίλησαν για «πολίτες της Πολωνίας». Ακόμα και το γεγονός ότι ένας από τους χαρακτήρες της εικόνας είναι ο Adam Mickiewicz, του οποίου η αντιπάθεια για τη Ρωσία ήταν γνωστή σε όλους.
Ο αυτοκράτορας Νικόλαος δεν υποστήριξα τέτοιες ερμηνείες. Ο πρόεδρος της Ακαδημίας Τεχνών A. Olenin, ενημερώνοντας τον καλλιτέχνη στην Ιταλία για τη δημόσια προβολή των έργων του στην ακαδημαϊκή έκθεση που πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο του 1833, έγραψε: «Οι πίνακές σας, και ειδικά οι ταξιδιώτες, ευχαρίστησαν το κοινό, ο συνδυασμός του οποίου ήταν ασυνήθιστος. Ο αυτοκράτορας θαύμαζε πολύ τα έργα σας, ανακρίθηκε σε ποιον ανήκουν… «Ο καλλιτέχνης μας, προσπαθώντας να αναπαράγει την ομαδική προσοχή που αποτέλεσε τη βάση αυτού του αριστουργήματος, εγκαταστάθηκε σε δύο χαρακτήρες που απεικονίζονται στα αριστερά.