Στα έργα του, ο Ge επιδίωξε όχι μόνο να εγείρει φιλοσοφικά ερωτήματα μεγάλης κλίμακας, αλλά και το έκανε με μεγάλη δεξιότητα. Κατάφερε ιδιαίτερα σε ιερές βιβλικές ιστορίες που ανάδευαν το μυαλό των θεολόγων για πολλούς αιώνες. Το «Saul by the Endor Sorceress» ή το «The Endor Sorceress επινοεί τη σκιά του Σαμουήλ» είναι ένα ευχάριστο αριστούργημα του Νικολάι Γκε, για την παράσταση στην οποία ο ζωγράφος απονεμήθηκε ένα μεγάλο χρυσό δίπλωμα και ένα ταξίδι στην Ιταλία για εκπαίδευση και πρακτική άσκηση.
Η πλοκή της εικόνας έχει ως εξής: στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη μάχη με τους Φελιστιμάνους, ο Βασιλιάς Σαούλ αποφασίζει να στραφεί στη μάγισσα για προφητείες – ο κυβερνήτης έπαψε να ονειρεύεται και πιστεύει ότι η σύνδεσή του με τον Θεό έχει χαθεί. Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να βρεθείς μάγος, ο ίδιος ο Σαούλ διέταξε να εκδιώξει όλους τους μάγους και τους μάγους, φοβούμενοι κατάρα και κουδούνια και σφυρίχτρες. Όταν ήταν με τη μάγισσα, του ρώτησε τι πνεύμα ο άνθρωπος ήθελε να καλέσει τον Σαούλ. Η απόφαση του βασιλιά ήταν καταπληκτική – θέλει να ακούσει την απάντηση από τον Σαμουήλ, έναν άνθρωπο που, κατά τη διάρκεια της ζωής του, προέβλεπε το θάνατο του κυβερνήτη και όλων των γιων του. Αυτή τη φορά, ο Σαούλ θέλει να ακούσει άλλα λόγια από τον Σαμουήλ, αλλά το πνεύμα του επαναλαμβάνει ακριβώς μια μακροχρόνια προφητεία – ο θάνατος περιμένει τον βασιλιά σε μια μάχη με τους Φελιστιμάνους. Ο ατυχής Σαούλ πέφτει πίσω στο έδαφος, έχοντας χάσει την τελευταία του ελπίδα – αυτή είναι η στιγμή και συνέλαβε τον Τζ.
Ποιος πραγματικά εμφανίστηκε στον Σαούλ; Ήταν ένα πνεύμα ή μια μάγισσα απλώς ένα κούκλα; Είναι δυνατόν να καλέσετε ένα πνεύμα από αυτόν τον κόσμο γενικά; Αυτά τα θέματα αποτέλεσαν αντικείμενο πολλών συζητήσεων. Ο Ge δεν αναζητά απαντήσεις και δεν απεικονίζει την αλήθεια του – επιδεικνύει με έμπειρο τρόπο τη βιβλική ιστορία με τη μορφή που μας ήρθε.
Ο πίνακας έγινε σε σκούρα χρώματα χρησιμοποιώντας χρωματικές αντιθέσεις – η λευκή ρόμπα του πνεύματος και ο κόκκινος μανδύας του Σαούλ τα διακρίνουν ρητά σε σκούρο φόντο ως η πεμπτουσία ολόκληρης της πλοκής. Όλες οι φιγούρες παρουσιάζονται κάπως γλυπτά, κάτι που δεν μειώνει την εκφραστικότητα των ηρώων.
Ένας προσεκτικός θεατής θα παρατηρήσει εύκολα τον ακαδημαϊκό τρόπο γραφής, καθώς και ακολουθώντας τις παραδόσεις του Karl Bryullov. Ωστόσο, ούτε αυτό το αυστηρό στιλ, ούτε η απομίμηση του μεγάλου Bryullov, με κανένα τρόπο εμπόδισαν τον νεαρό ταλαντούχο καλλιτέχνη να δημιουργήσει έναν πολύχρωμο, πρωτότυπο και πολύ εκφραστικό καμβά.