Η ζωγραφική της Ταϊτής είναι το κεντρικό στρώμα ολόκληρης της καλλιτεχνικής κληρονομιάς του Paul Gauguin. Και παρόλο που ισχυρίστηκε: «οι πίνακες που γράφτηκαν εδώ με φοβίζουν, το κοινό δεν θα τους δεχτεί ποτέ», ο ζωγράφος δεν κουράστηκε να θαυμάσει τον νέο κόσμο γύρω του γεμάτο χρώματα, φυσικότητα και αφέλεια.
Ο πίνακας «That Mathete» ή «Market», επίσης γνωστός με το διευρυμένο όνομα «Σήμερα δεν θα πάμε στην αγορά» ζωγραφίστηκε από τον καλλιτέχνη το 1892. Δείχνει εξαιρετικά εύγλωττα ότι ο Gauguin αναζητούσε ακούραστα νέα μέσα έκφρασης: μια νέα ασυνήθιστη εξωτική φύση απαιτούσε νέες στυλιστικές ενσαρκώσεις. Ο ζωγράφος σχεδίασε νέες ιδέες όχι μόνο από τη γύρω φύση – έφερε μια συλλογή φωτογραφιών στο νησί Gauguin. Εικόνες του Παρθενώνα, του αιγυπτιακού τάφου και άλλων τόπων λατρείας συχνά βοηθούσαν τον δάσκαλο στο έργο του.
Έτσι σε αυτήν την εικόνα βλέπουμε πέντε κορίτσια με φωτεινά ρούχα, των οποίων το προφίλ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα άμεσο απόσπασμα από παραδοσιακές αιγυπτιακές τοιχογραφίες – παγωμένες πόζες, στατικές φιγούρες, ειδικά τη θέση των μορφών στο διάστημα.
Στο παρασκήνιο της εικόνας, ο θεατής μπορεί να δει τους ψαράδες που είναι ντυμένοι μόνο με υαλοβάμβακα και αντιγράφουν ακριβώς Αιγύπτιους άνδρες – οι λυγισμένες φιγούρες που είναι παγωμένες σε ίδιες πόζες δημιουργούν έναν μονότονο ρυθμό που μας θυμίζει έναν γαλαξία φορτωμένων σκλάβων που απεικονίζονται στους τοίχους των τάφων και των ναών του παρόντος Λούξορ.
Ο Γκάουγκιν ενώνει τον πρωτόγονο κόσμο της αρχαίας Αιγύπτου, ο οποίος άφησε στοιχεία στις τοιχογραφίες των υγρών τειχών και στον εξωστρεφή κόσμο της Ταϊτής, προσπαθώντας να κατανοήσει και τους δύο.
Στο υπόλοιπο της τεχνικής, ο Gauguin έτεινε να είναι πολύχρωμος και διακοσμητικός – φωτεινά χρώματα, καθαρά χρώματα απαλλαγμένα από ημίτονα και σαφή, καθαρή γραμμή. Η εικόνα στερείται όγκου και βάθους – ολόκληρη η σύνθεση είναι σχεδόν επίπεδη και αυτός είναι ένας άλλος λόγος που μας κάνει να θυμόμαστε την αιγυπτιακή τοιχογραφία.
Θα περάσει λίγος χρόνος και το στυλ του Gauguin θα μεταμορφωθεί ξανά, δείχνοντας στον κόσμο της τέχνης μια νέα ασύγκριτη αισθητική για την οποία οι σύγχρονοι θα επιπλήξουν τον ζωγράφο και θα εξωθήσουν τους απογόνους. Η «Αγορά», μαζί με άλλους παρόμοιους πίνακες, θα γίνει ένα παγκοσμίως αναγνωρισμένο αριστούργημα, συνδυάζοντας τα χαρακτηριστικά της αιγυπτιακής τέχνης και τη φαντασία του μεγάλου Gauguin.