Ο Carlo Carra ξεκίνησε την καριέρα του με διακοσμητικές τοιχογραφίες. Συμμετείχε στο σχεδιασμό του ιταλικού περιπτέρου στην Παγκόσμια Έκθεση στο Παρίσι. Το 1900, ενώ στο Λονδίνο, ο Carr παρασύρθηκε από τις κομμουνιστικές και αναρχικές ιδέες των K. Marx, M. A. Bakunin, M. Stirner.
Επιστρέφοντας στην Ιταλία, σπούδασε στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών στο Μιλάνο και στη συνέχεια στην Ακαδημία Brera. Το 1910, η Κάρα έγινε ένας από τους ιδρυτές του φουτουριστικού συλλόγου, λίγο αργότερα στο Παρίσι, συναντήθηκε με τον κυβισμό, ο οποίος επηρέασε το έργο του.
Στα φουτουριστικά του έργα, ο καλλιτέχνης στράφηκε σε κολάζ, χρησιμοποίησε κείμενο. Το 1915, η Κάρα απομακρύνθηκε από τον φουτουρισμό, παρασύρθηκε από τον «πρωτόγονο» Α. Ρούσο. Αναζητώντας μια αρμονική ισορροπημένη μορφή, στράφηκε στη μελέτη του ιταλικού quattrocento και σύντομα έγινε μέλος του συλλόγου «μεταφυσικής ζωγραφικής». Τη δεκαετία του 1920, ο Carra, έχοντας αναπτύξει τη δική του εκδοχή για το στυλ της «μεταφυσικής», εντάχθηκε στην κατεύθυνση του «nocento». Ο πίνακας «Lot’s Daughter» εκτελέστηκε σε μια εποχή που ο καλλιτέχνης, έχοντας περάσει τη γοητεία με το «πρωτόγονο» και το quattrocento, προχώρησε στη δημιουργία ισορροπημένων αρμονικών συνθέσεων.
Άλλα διάσημα έργα: «Η κηδεία του αναρχικού Galli». 1911. Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Νέα Υόρκη; «Σύνθεση TA». 1916. Συλλογή του Juker, Μιλάνο. «Η μεταφυσική μούσα.» 1917. Η συλλογή του Jesy, Μιλάνο. Ο φάρος. 1928. Εθνική Πινακοθήκη, Πράγα