Ο Τσάγκαλ παρουσιάζεται ως επιτυχημένος καλλιτέχνης: καλά περιποιημένα μαλλιά, κομψό κοστούμι που απεικονίζεται με κυβικό φουτουριστικό τρόπο, ένα λουλούδι στη κουρτίνα του και μια μοντέρνα γραβάτα.
Πίσω του, στο παράθυρο μπορείτε να δείτε το Παρίσι και τον Πύργο του Άιφελ να λάμπει με φώτα. Μπροστά του στο καβαλέτο είναι η «Ρωσία, Γάιδαροι και άλλοι», στη συνέχεια θεωρούσε την καλύτερη εικόνα του, μια αμετάβλητη ανάμνηση του μητρικού του Vitebsk. Εργάζεται στη ζωγραφική «επτά δάχτυλα» – ένα ιδίωμα στα Γίντις, που σημαίνει «πολύ γρήγορα». Επίσης, 7 δάχτυλα μπορούν να συσχετιστούν με τις βιβλικές 7 ημέρες της δημιουργίας του κόσμου.
Στα δεξιά του κεφαλιού του από ένα πλωτό σύννεφο βρίσκεται ένα όραμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Για πρώτη φορά στο έργο του Chagall, εμφανίζεται ένα σχηματικό τοπίο του Vitebsk – περικλείεται σε κυκλικό σχήμα, με ένα μικρό ναό με πράσινο κεφάλι στο κέντρο.
Η επιγραφή στον τοίχο στα εβραϊκά: στα αριστερά – «Παρίσι», στα δεξιά – «Ρωσία». Αυτό συμβαίνει ταυτόχρονα με την τεχνική κολάζ των κυβιστών και την αναγνώριση της απομόνωσής του από τις ρίζες. Ο καλλιτέχνης εκφράζει ταυτόχρονα ένα αίσθημα έλλειψης στέγης, ανησυχίας και επιβεβαιώνει ότι ανήκει σε 3 πολιτισμούς. Ένα θραύσμα της «σκάλας» καλύπτεται κάτω από την κατασκευή της κορυφής του καβαλέτου. Αυτό είναι ένα μη τυχαίο σύμβολο της ανάβασης από το επίπεδο της εξωτερικής αντίληψης έως τις ιδέες για την εσωτερική έννοια.
Στην παλέτα που κρατά ο καλλιτέχνης στο χέρι του, πολλά χρώματα είναι σύμβολο επιτυχίας και ευημερίας. Το κάτω μέρος του προσώπου του απεικονιζόμενου ζωγράφου παρομοιάζεται, με τον τρόπο των κυβιστών, με το ορθογώνιο της εικόνας. Όπως σημείωσαν σωστά οι δύο σύζυγοι του Μ. Chagall V. Haggard, «Ο Μάρκ απεικονίζει σχηματικά τα χαρακτηριστικά του σε ένα παράξενο και όμορφο μοτίβο.»
Τα ανόμοια στοιχεία της εικόνας, όπως ήταν, σχηματίζουν κάποιο είδος ψυχικών επιπέδων, όπου, σε μουσικές συνάψεις, ιδεοληπτικά οράματα, επιπλέουν θραύσματα της ζωής στη συνείδηση, συνδυάζονται για να δημιουργήσουν μια εικονιστική δομή εικονογραφικών μεταφορών.
Οι ερευνητές συνδέουν αυτήν την εικόνα με τον κόσμο της ρωσικής εικόνας: θυμίζει τη στατική στάση του καλλιτέχνη-demiurge, τα χαρακτηριστικά του «μιλώντας», τον ρυθμό και την επιπεδότητα της διακοσμητικής-κομψής εικόνας, τη χρήση της αντίστροφης προοπτικής.