Αυτός ο καλλιτέχνης έχει πολλούς πίνακες που αφιέρωσε στο παιδικό θέμα. Για παράδειγμα, τέτοια αριστουργήματα όπως, «πήρε τη γλώσσα», «ήρθε για τις διακοπές», «αγόρια» μπορούν να αποδοθούν σε αυτά. Θα ήθελα να σταματήσω με περισσότερες λεπτομέρειες και να σκεφτώ την εικόνα «Αγόρια». Ζωγραφίστηκε το 1971.
Στην εικόνα βλέπουμε τρία αγόρια, τη νύχτα ανέβηκαν στην οροφή, πιθανώς κρυφά από τους γονείς τους. Κοιτάζουν τον ουρανό γεμάτο αστέρια. Κάποιος μπορεί να φανταστεί ότι αγωνίζονται να δείξουν ο ένας στον άλλο τους αστερισμούς και να πουν τα μυστικά του έναστρου ουρανού. Ή μήπως διαφωνούν για έναν γαλαξία αστεριών ή άλλους πλανήτες. Τα πρόσωπά τους εκφράζουν απόλαυση, με τόσο ενθουσιασμό που αναζητούν κάτι εκεί.
Φαίνεται ότι τα παιδιά δεν παρατηρούν τίποτα που συμβαίνει. Μου αρέσει αυτή η εικόνα, έρχεται στη ζωή στα μάτια μου. Θέλω να είμαι εκεί, στη στέγη, δίπλα στα παιδιά, και ακριβώς όπως συζητούν τον νυχτερινό ουρανό. Και μπορείτε να συζητήσετε όχι μόνο τον γαλαξία και τους πλανήτες, αλλά και να μοιραστείτε τα μυστικά σας και τα κρυμμένα μυστικά σας. Και δεν μας ενδιαφέρει καθόλου πώς ο καλλιτέχνης απεικονίζει την πόλη, για εμάς συγχωνεύεται με τον έναστρο ουρανό και στο προσκήνιο, γεμίζοντας τα αγόρια.
Ο καλλιτέχνης κατάφερε να δείξει το μυστήριο μιας έναστρης νύχτας, ειδικά σε συνδυασμό με παιδιά. Θυμηθείτε ακούσια τον εαυτό σας το καλοκαίρι καθώς σας άρεσε να απολαύσετε το ηλιοβασίλεμα ή την ανατολή του ηλίου με τους φίλους σας και επίσης να κάνετε μια ευχή όταν πέφτει ένα αστέρι. Λίγοι άνθρωποι πιστεύουν σε αυτό το σημάδι, αλλά κάποτε έκανα μια ευχή. Πιστεύω στα θαύματα μιας έναστρης νύχτας. Χάρη στον συγγραφέα για το έργο του, με έκανε να βυθιστώ στον κόσμο της παιδικής ηλικίας, να νιώσω ανέμελη. Μου φαίνεται ότι είναι ακριβώς τέτοιοι πίνακες που μας κάνουν να ξαναζήσουμε επανειλημμένα τις στιγμές που μας συνδέουν με την παιδική ηλικία που μας δίνουν τη δύναμη να μην παραιτηθούμε και να προχωρήσουμε.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)